Ascension en de genezing van stress
"Want zie, het koninkrijk der hemelen is binnenin."
- U. Lukas 17 v21
"Tenzij (gij) wordt als kleine kinderen, zult U het koninkrijk der hemelen niet binnengaan."
-Mattheüs 18 v3
Een van de enorm waardevolle bijproducten van Ascension meditatie is dat het spanningen in je zenuwstelsel geneest en dat daardoor alle gebieden van je leven verbeteren. Het primaire doel van Ascension meditatie is om een permanente en blijvende ervaring van het ´hemelse´ te verkrijgen en te weten dat dat onze essentiële aard is. Door regelmatige beoefening van Ascension meditatie om dit doel te bereiken, is het gebruikelijk dat stress in beweging komt. Dit is onderdeel van het genezingsproces. Kan Ascension helpen bij stress en angst? - Ja! Ascension meditatie heeft het potentieel om alle stress van het zenuwstelsel te verwijderen.
Wat is stress?
Om dit te begrijpen, kan het nuttig zijn om te weten wat stress is, hoe het ontstaat, hoe het ons lichaam beïnvloedt en wat er gebeurt als het begint te bewegen. Stress lijkt op te treden wanneer we een gebeurtenis meemaken die we als ongewenst beschouwen en die negatieve emoties oproept. Als deze emoties en de omstandigheden eromheen niet volledig worden losgelaten en geheeld, dan wordt er stress in het lichaam opgebouwd.
Hoe werkt het?
Dus hoe verloopt dit proces? Voor mij is de gemakkelijkste manier om dit te uit te leggen, door naar jonge kinderen te kijken. De leeftijdsgroep rond de 18 maanden tot 3 jaar oud is een goed moment om te observeren wat er gebeurt. We komen allemaal op de wereld en zijn in staat om emoties te uiten. Ze zijn onze eerste manier om met de wereld om ons heen te communiceren en in onze behoeften te voorzien. Het systeem hiervoor is al lang voordat we spraak en taal ontwikkelen ontwikkeld en gaat ons hele leven door. Het is deze taal van emoties die het leven kleur geeft. In de leeftijd van 18 maanden kunnen de meeste kinderen de vijf fundamentele menselijke emoties uitdrukken - liefde, vreugde, verdriet (of pijn), woede en angst. Ik kies die vijf omdat ze specifieke manieren van expressie door het lichaam lijken te hebben. Liefde wordt uitgedrukt door liefkozingen en knuffels; vreugde door te glimlachen, lachen en vreugdevolle acties; verdriet of pijn door tranen of huilen; woede door driftbuien, en angst en bezorgdheid door te rillen of beven. Deze lichamelijke acties zijn universeel en onafhankelijk van ras of cultuur.
Zelfbeheersing
Zolang kinderen zich op deze fysieke manieren kunnen uiten, zullen ze geen stress in hun systeem opslaan. Maar kinderen moeten opgroeien, en een deel van het opgroeien voor de overgrote meerderheid van culturen betekent dat ze moeten leren de fysieke uitdrukking van hun gevoelens te beheersen. Ze moeten leren niet te huilen, geen driftbuien te krijgen en niet te laten zien dat ze bang zijn. De liefde die ze uiten moet beperkt blijven tot familie en goede vrienden en niet zomaar iedereen die ze leuk vinden. En ze moeten de hoeveelheid vreugde die ze uiten beperken om andere mensen om hen heen niet te storen. Dit is een noodzakelijk onderdeel van het opgroeien, en de meeste kinderen hebben deze zelfbeheersing ontwikkeld tegen de tijd dat ze zeven zijn.
Gevoelens uiten
Hoewel het aanleren van zelfbeheersing bijna universeel is, is het veel minder gebruikelijk om te leren wanneer we die controle kunnen loslaten en sommige van onze onuitgesproken gevoelens kunnen uiten. Het probleem met het beheersen van gevoelens en het niet toestaan van hun natuurlijke expressie is dat die gevoelens niet verdwijnen. In plaats daarvan worden ze ergens in het lichaam in een of andere vorm opgeslagen. Gelukkig is het opslagsysteem niet rigide en zal het lichaam proberen die spanningen te verplaatsen wanneer en hoe het maar kan. Dromen zijn een veel voorkomende manier om emoties te bewegen, maar ze kunnen ook door allerlei fysieke symptomen heen gaan. Als volwassenen zoeken we vaak naar activiteiten of situaties die onze emoties stimuleren, zoals sport, films, drama, kunst en verhalen, of gewoon sociaal omgaan met andere mensen. Het toneelspel dat zich voor ons afspeelt, resoneert met opgeslagen emoties in ons, waardoor sommige van die gevoelens naar boven komen en worden losgelaten.
Dingen opkroppen
Een manier om hiernaar te kijken is om je voor te stellen dat het lichaam als een fles is. Als we met de wereld omgaan, ontstaan er situaties die gevoelens voor ons oproepen. Over het algemeen zijn het de negatieve gevoelens (het verdriet, de woede en de angst) die we het moeilijkst of sociaal onaanvaardbaar vinden om te uiten. Daarom proberen we bewust of onbewust de gevoelens te negeren. Die onuitgesproken gevoelens worden opgeslagen in de fles. We spreken zelfs van ‘onze gevoelens opkroppen’. Als er niets wordt gedaan om fles aan de onderkant van te openen en wat gevoelens naar buiten te laten komen, loopt de fles vol. Het kost veel energie om gevoelens op te slaan, ook als we ons daar niet van bewust zijn. Dit heeft een negatief effect op de gezondheid van het lichaam. Er zijn weinig of geen ziekten die niet, althans gedeeltelijk, een element van opgeslagen negatieve emotie bevatten. Er zijn zeer weinig of geen medische aandoeningen die niet verbeteren als er stappen worden ondernomen om deze last van gevoelens te verminderen.
Deze controle en opslag van emoties is een functie van de geest, grotendeels de onbewuste geest. Van kinds af aan hebben we gedrag en strategieën geleerd om onze gevoelens, vooral de negatieve, niet te voelen. De scheiding van gevoelens en de inhoud van gebeurtenissen die we in het dagelijks leven ervaren, is bijna onmiddellijk. En vaak zijn we ons er niet van bewust dat een ander deel van de emotie niet alleen is genegeerd, maar ook is opgeslagen. We besteden ons hele leven aan het oplossen van problemen, maar negeren onze gevoelens. Dus als een gevoel aan de oppervlakte komt en het lichaam het begint te uiten, lijkt er vaak geen reden voor dat gevoel te zijn. Dit komt omdat het oorspronkelijke probleem dat met dat gevoel samenhangt, is opgelost of niet meer bestaat, en er lijkt geen label aan het gevoel te zijn gehecht. Of we kunnen een andere gebeurtenis of situatie kiezen en dat de schuld geven van het gevoel.
Denken
De taak van het denkende deel van de geest is om te proberen dingen te vinden die ons geluk brengen, maar het probeert ons ook veilig te houden. Het zal iets dat op het huidige moment gebeurt, vergelijken met een willekeurig aantal voorbije momenten waarvan het denkt dat het relevant kan zijn. En dan projecteert het die in de toekomst, zodat we voorbereid kunnen zijn op een dreiging of gevaar. Helaas zal het in het verleden vaak dingen vinden die ons boos of verdrietig maakten, en in de toekomst zal het dingen vinden die ons angstig of angstig maken. De manier waarop Ascension Meditatie lijkt te werken, is door de gedachtestromen van onze denkende mind heen te snijden. Om ons terug te brengen naar dit huidige moment en onze mind, hoe kort ook, stil te laten zijn. Zodra de mind kan rusten, stopt hij met het sturen van eindeloze tegenstrijdige berichten naar het lichaam, dus dan kan het lichaam rusten en beginnen te doen waar het echt goed in is, namelijk zichzelf genezen.
Emotioneel zijn
Een van de dingen die kunnen gebeuren wanneer het lichaam zichzelf geneest, is dat opgeslagen spanningen, vooral opgeslagen emoties, uit de opslag komen om op een emotionele manier losgelaten te worden. Zodra ze het punt bereiken waarop ze een emotionele reactie worden, wordt de mind zich ervan bewust. De persoon heeft dan de keuze: die emotie uiten, of weer onder controle brengen en weer opbergen. Emoties zijn krachtige dingen, en als iemand niet gewend is om zijn gevoelens te uiten, kunnen ze overweldigend lijken. In deze situatie kan het erg nuttig zijn om steun te krijgen van iemand die je vertrouwt, die ook het proces van emotionele bevrijding zijn gang kan laten gaan. Mensen die zeer gestrest zijn of aan ernstige angst lijden, hebben mogelijk andere ondersteuning nodig, zoals geestelijke gezondheidszorg. In het geval dat meditatie acute emotionele of zelfs psychotische reacties teweegbrengt. Meestal kunnen spanningen oplossen zonder enige significante verstoring van het systeem. Pas later realiseert een persoon zich dat hij niet reageert op iets dat voorheen een probleem voor hem zou zijn geweest. Naarmate meer en meer stress verdwijnt en het lichaam geneest, wordt het gemakkelijker om in het huidige moment te blijven. Vanaf die plek, met de denkende mind uit de weg, verstoort de stress die door het lichaam heen beweegt onze rust niet langer. Met een helderder zenuwstelsel kunnen we geworteld blijven in het heden en van daaruit het goddelijke ervaren.