Meditatie en Pijn
Ik was verrast toen ik voor het eerst hoorde dat er op elk moment een keuze is tussen vrede en pijn. Ik had tientallen jaren geleefd met chronische pijn en dus was dit echt verrassend nieuws voor mij. In het begin vond ik het volkomen ongeloofwaardig. Echter, de persoon die deze mogelijkheid suggereerde had duidelijk een begrip en ervaring van pijn die ver voorbij de mijne reikte. Ik was ook een beetje nieuwsgierig, dus besloot ik open te blijven staan voor dit idee en te onderzoeken wat er eigenlijk mogelijk was.
Ik had al enige ervaring met een TENS apparaat, dus begreep ik het concept van pijn als een signaal naar de hersenen. Als het apparaat direct op een pijnlijk gebied van mijn lichaam was vastgebonden, dan werd het signaal naar mijn hersenen onderbroken en hield de pijn een tijdje op. Natuurlijk werkte het alleen als het aan stond. De rest van de tijd kwam de pijn terug en leed ik opnieuw weer aan de pijn.
Ik had ook een verrassende ervaring spelend op een buffeldrum, die ik had gekocht nadat ik aan een Sjamanistische workshop meedeed. Ik vond erop spelen geruststellend en ontspannend. Na een tijdje begon mijn arm echter pijn te doen (de drum was 55 cm en behoorlijk zwaar), dus veranderde ik van positie en draaide de drum naar mezelf toe. Meteen spoelden golven van trilling over me heen en verdween de pijn. In plaats van de pijn ervaarde ik een prettige en geruststellende sensatie die goddelijk aanvoelde.
In beide gevallen was er voor de pijnverlichting een activiteit nodig. Je kan niet de hele dag drummen. En na een tijdje begon het TENS apparaat mijn huid te irriteren. Ik was daarom enthousiast om andere opties te onderzoeken die duurzamer konden zijn.
De Mogelijkheid van een Keuze
Ik wist al dat meditatietechnieken een diepgaande impact op onze gezondheid en stressniveau kunnen hebben. Ik had onderzoeken gelezen die aantoonden dat meditatiemethoden die gebruik maken van aandacht en focus, onze gemoedstoestand kunnen veranderen. En erg handig kunnen zijn in pijnbeheersing en pijnstilling. Ik wilde zo’n tool en deze resultaten!
Door mijn verlangen naar een effectieve meditatiemethode schreef ik me in voor een retraite met de Bright Path Ishaya’s. Daar hoorde ik voor het eerst over de mogelijkheid van een keuze tussen vrede en pijn. De cursus leerde me een meditatiemethode die bekend staat als Ascension. Ondanks dat het enige gelijkenis heeft met mindfulness meditatie, gaat Ascension veel dieper.
“Zodra je je lichaam benadert met nieuwsgierigheid in plaats van angst, wordt alles anders.” - Bessel A. van der Kolk
Pijn Slaat Weer Toe
In eerste instantie was ik in staat om aan het dagelijkse activiteitenprogramma deel te nemen met een erg laag niveau van pijn. Toen, op een dag, werd ik wakker met een verergering van mijn bekkenaandoening. Het was nu niet alleen moeilijk, maar ook pijnlijk om te lopen. Ik was wanhopig, maar ging desondanks toch door. Wat kon ik anders doen?
Daar was ik dan, staande aan de voet van een lang, kronkelend pad de heuvel van het retraitecentrum op, en het leek langer en steiler dan gebruikelijk. Ik nam een diepe ademteug en begon langzaam het pad op te lopen. Het was hard werken en erg pijnlijk. Ik werd vrij snel vermoeid en had moeite om door te gaan. Koppige vastberadenheid kwam in me omhoog en ik bleef vooruit en omhoog ploeteren, proberend de pijn te negeren.
Uiteindelijk haalde ik de top, onderweg alle aanbod om te helpen afslaand. Ik ging zitten op een laag muurtje net voor de top van het pad en huilde, volledig kapot en wanhopig. Ik dacht dat ik voorbij dit hoge niveau van pijn en beperking was, en deze opleving schokte me tot op het bot. Ik kon hier gewoon niet weer doorheen gaan. Gedachten wervelden rond in mijn hoofd. Gedachten over hoe ik me zou redden met het verplaatsen binnen het retraitecentrum. Hoe lang de opleving zou duren. Misschien zou ik naar huis moeten? Zou dit het leven zijn dat ik voor altijd zou moeten leiden? Ik was boos en gefrustreerd en wilde hier niet weer doorheen gaan.
Je hebt Altijd een Keuze tussen Vrede en Pijn
Toen kwam er vanuit het niets een andere gedachte door mijn hoofd. Een herinnering van waar een van de Ascensionleraren over had gesproken een paar dagen voor deze opleving: “Je hebt altijd een keuze tussen vrede en pijn.” Dit deed alle andere gedachten stoppen en een moment zat ik gewoon in stilte. Toen hoorde ik mezelf krachtig verklaren “Goed, als er een keuze is … kies ik vrede!” Het was een immense uitspraak die ik in elke cel van mijn lichaam voelde en alles wat er overbleef was vrede: oneindige, allesomvattende vrede. Alle gedachten verdwenen.
Ik stond op met gemak en elegantie en wandelde kalm de ontmoetingsruimte binnen, ging zitten en sloot mijn ogen. Wat er volgde was een mooie, continue, diepgaande, zachte, serene en diepe ervaring van vrede. Het was ook een stabiele ervaring die voor meerdere uren bij me bleef. Toen ebde het weg en golfde weer terug, terwijl ik tussen vrede en pijn in danste. Uiteindelijk kwam de pijn weer terug en worstelde ik opnieuw.
Deze keer had ik echter de herinnering van mijn ervaring om me kracht te geven toen de dingen moeilijk en frustrerend voelden. Mijn benadering veranderde en de wereld opende zich om me te ondersteunen. Hulp werd van alle kanten aangeboden. De steun die ik kreeg was meer dan alles wat ik me voor kon stellen – een steunriem, een wandelstok, heling, een massage. De grootste verrassing van alles was het aanbod van hulp door een fysiotherapeut die, een paar maanden eerder, een cursus had afgerond over precies de aandoening die ik had. Ik kreeg te zien hoe ik gemakkelijker en efficiënter kon lopen met de wandelstok en kreeg regelmatig behandelingen met oefeningen om mijn rompstabiliteit te vergroten zonder mijn lichaam nadelig te beïnvloeden.
Als ik nog niet in wonderen geloofde … nu wel!
“Diep binnen in ons hart is een stilte die helend is, een vertrouwen in de universele wetten dat onwankelbaar is, een sterkte die als een rots is. Maar omdat het zo diep zit, hebben we zowel geduld als doorzettingsvermogen nodig als we ernaar gaan graven.” - Paul Brunton
De Bewegingsloze Stille Ruimte Binnenin
Mijn reis om de keuze tussen vrede en pijn te onderzoeken, begon nog maar net en het stopte niet bij mijn fysieke lichaam. Mijn relatie met mijn gedachten, emoties, geluid, andere mensen en meer veranderde. En bleef veranderen. Dag na dag, week na week, veranderde alles ten goede. Niet omdat ik iets probeerde te veranderen, maar omdat ik meer en meer bewust werd van de bewegingsloze, stille ruimte van pure authentieke vrede binnenin mij.
Dit is de ongebroken jij, de echte jij, het bewegingsloze stille zelf. Wanneer je je bewust wordt van en aandacht krijgt voor dit bewegingsloze. Deze stilte, deze ruimte van vrede en onvoorwaardelijke liefde. Dan vergroot dit je bewuste gewaarzijn ervan, waardoor het vertrouwder en stabieler wordt. Dit is de fundering voor heling. Als je in contact staat met dit deel van jou, dan komt alles wat je nodig hebt naar je toe. Geen zoeken meer. Niet meer proberen om je lichaam te helen of te herstellen, je emoties te temmen of je gedachten te stoppen.
Ik ontdekte dat alles wat ik tot dan toe in mijn leven had geleerd verkeerd om was. Ik had geprobeerd om vrede te bereiken, mezelf te helen en het leven beter te maken. Terwijl al die tijd vrede in het moment beschikbaar was. Het enige wat ik hoefde te doen was er aandacht aan geven en voor de rest werd gezorgd. Vrede werd merkbaar en het leven was gemakkelijker, zachter en veel plezieriger.
Vrede of pijn is een keuze. Je hoeft deze alleen te leren maken.